Pomoc logopedyczna

GODZINY ZAJĘĆ LOGOPEDY W SP MSTÓW

ROK SZKOLNY 2023/2024

poniedziałek

środa

czwartek

11.15- 15.15

11.15-15.15

9.30- 15.15

ZAPRASZAM MGR JUSTYNA DAWID

Rady logopedy dla rodziców...

RADY LOGOPEDY DLA RODZICÓW

CHCĘ, ABY MOJE DZIECKO POPRAWNIE MÓWIŁO

Mowa jest sprawnością, która nie rozwija się sama. Nabywanie jej jest możliwe w kontakcie z najbliższym środowiskiem dziecka – rodziną. Dziecko uczy się mowy podobnie jak siadania, chodzenia, samodzielnego jedzenia, czytania i pisania.

W okresie niemowlęcym swoje potrzeby maluch sygnalizuje płaczem, krzykiem, później gestami, mimiką aż wreszcie pierwszymi, nieporadnie wypowiadanymi słowami: mama, tata, baba, da....

Rozwój mowy dziecka obejmuje:

naukę wymawiania słów
tworzenie słownika dziecka
budowanie zdań

Dziecko uczy się wymowy poprzez naśladownictwo najbliższych mu osób, dlatego mowa rodziców i opiekunów jest wzorcem i ma istotne znaczenie dla rozwoju mowy dziecka. Zadaniem rodziców jest dostarczanie dziecku prawidłowych wzorców mowy i osłuchanie dziecka z poprawnym brzmieniem głosek, których ono jeszcze nie wymawia.

Mowa jest głównym środkiem porozumiewania się między ludźmi, a prawidłowy jej rozwój stanowi podstawę kształtowania się osobowości dziecka. Jeśli proces rozwoju mowy przebiega prawidłowo, dziecko prawidłowo myśli, rozwija swoje słownictwo, rozwija myślenie abstrakcyjne, prawidłowo stosuje zasady gramatyczne.

To jak dziecko mówi, wpływa na jego rozwój psychiczny, przystosowanie do życia w grupie rówieśniczej, a w późniejszym czasie na jego osiągnięcia szkolne.

JAK POTĘPOWAĆ, ABY ROZWÓJ MOWY PRZEBIEGAŁ PRAWIDŁOWO ?

Oto ważniejsze zalecenia dotyczące wczesnej profilaktyki:

Wypowiedzi osób z najbliższego otoczenia powinny być poprawne. Do dziecka należy mówić powoli, wyraźnie. Należy unikać języka dziecinnego (spieszczania) w trakcie rozmowy z dzieckiem.
W okresie kształtowania mowy dziecko nie powinno kontaktować się z osobami, które mają wady wymowy, ponieważ wadliwa wymowa otoczenia wywołuje i utrwala wadliwą wymowę dziecka.
Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia. W przypadku, gdy brak takiej reakcji, można podejrzewać niedosłuch. Konieczna jest wtedy kontrola.
Nie należy gasić naturalnej skłonności dziecka do mówienia obojętnością, cierpką uwagą, lecz słuchać uważnie wypowiedzi, zadawać dodatkowe pytania, co przyczyni się do korzystnego rozwoju mowy.
Nie wolno poprawiać wymowy dziecka, żądać by kilkakrotnie powtarzało dane słowo, zawstydzać, karać za wadliwą wymowę. Hamuje to chęć do mówienia, a co za tym idzie w konsekwencji dalszy rozwój mowy.
Wskazane jest częste opowiadanie dziecku bajek, czytanie, oglądanie wspólne filmów i rozmawianie na ich temat.
Nie należy zaniedbywać chorób uszu, gdyż nie leczone mogą powodować niedosłuch, a w następstwie dyslalię lub niemotę.
Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy (rozszczepy warg, podniebienia, wady zgryzu lub uzębienia), konieczne jest zapewnienie opieki lekarza specjalisty, gdyż wady te są przyczyną zaburzeń mowy.
Dziecka leworęcznego nie należy zmuszać do posługiwania się ręką prawą w okresie kształtowania mowy. Naruszanie w tym okresie naturalnego rozwoju sprawności ruchowej zaburza funkcjonowanie mechanizmu mowy. Prowadzi to często do zaburzeń mowy a w szczególności do jąkania.
Nie należy wymagać zbyt wczesnego wymawiania poszczególnych głosek. Dziecko, które nie jest odpowiednio przygotowane pod względem sprawności narządów artykulacyjnych, które niedostatecznie różnicuje słuchowo dźwięki mowy, a zmuszane jest do artykulacji zbyt trudnych dla niego głosek, często zaczyna je zniekształcać, wymawiać nieprawidłowo. W ten sposób tworzymy u dziecka błędne nawyki artykulacyjne, trudne do zlikwidowania.
Jeśli dziecko osiągnęło już wiek, w którym powinno daną głoskę wymawiać, a nie robi tego, zasięgnijmy porady logopedy. Nie opierajmy się wyłącznie na niezbyt fachowych pod tym względem diagnozach lekarskich.

Doskonałą okazją do treningu językowego dziecka są sytuacje z życia codziennego, będące wspaniałą nauką mówienia. Systematyczne bogacenie słownika dziecka, doskonalenie budowania zdań i dłuższych wypowiedzi można ćwiczyć przy różnych okazjach np. na spacerze w parku, podczas wspólnego przebywania w kuchni.

odgrywają więc decydującą rolę w opanowaniu przez dziecko podstaw języka ojczystego, wpływają na kształtowanie rozwoju mowy i rozwijają chęć powiadamiania i radość mówienia. W dużej mierze przyczyniają się do osiągnięcia odpowiedniego poziomu dojrzałości językowej dziecka.

Zabawy logopedyczne dla dzieci

Różnego rodzaju ćwiczenia usprawniające mowę możemy prowadzić już od najmłodszych lat. Trzeba pamiętać, aby stanowiły one formę zabawy, a nie żmudną naukę i nieustanne treningi. Ćwiczenia logopedyczne zaczynamy od najprostszych, po jakimś czasie stopniowo zwiększając ich trudność.

1. Oddech podstawą prawidłowej wymowy

Pierwszym krokiem jest sprawdzenie, w jaki sposób dziecko radzi sobie z ćwiczeniami oddechowymi. Podstawowym celem tych ćwiczeń jest nauczenie malucha różnicowania fazy wdechowej i wydechowej, jak również przedłużania fazy wydechowej. Interesującymi zabawami wspomagającymi wytworzenie się właściwego toru oddechowego są zabawy ze słomką. Dmuchając przez słomkę, dziecko powinno przesunąć jakiś drobny i lekki przedmiot, na przykład skrawek papieru.

Można też zaproponować dziecku zdmuchiwanie płomienia świecy za pomocą słomki lub popularną zabawę w puszczanie baniek mydlanych. W tym celu warto wrócić do starego sposobu wydmuchiwania baniek przez słomkę, a nie za pomocą przeznaczonego do tego gotowego sprzętu, który można zakupić w sklepie z zabawkami.

Dmuchanie w balonik jest nie tylko czynnością absorbującą aktywność oddechową płuc, ale także świetną zabawą dla dziecka. Zachęcone pojawiającym się efektem coraz większego balonika, zechce nadmuchać go do pożądanych rozmiarów. Nie ma przy tym wszystkim świadomości, że w ten sposób pracuje nad prawidłową wymową.

Następną zabawą o wartości logopedycznej jest naśladowanie różnego rodzaju zachowań, które wykonujemy na co dzień, na przykład ziewanie i śmiech. Proponujemy dziecku, aby spróbowało ziewać głośniej i ciszej, z większą i mniejszą mocą. To samo ćwiczenie staramy się wprowadzić, prosząc dziecko, aby spróbowało zaśmiać się na różne sposoby. Ważne jest to, że na początku wszystkie ćwiczenia powinna wykonać osoba, która je prowadzi, aby pokazać dziecku, czego od niego konkretnie oczekuje.

Przechodząc do kolejnych ćwiczeń, należy zwrócić uwagę, czy wcześniejsze ćwiczenia dziecko wykonało prawidłowo, aby móc uzupełnić ewentualne braki podczas następnych tego typu zajęć.

Kolejną propozycją zabaw logopedycznych jest szeptanie. Proponujemy dziecku, aby spróbowało energicznie wypowiadać szeptem: stuk-puk, tik-tak, szuru-buru, etc. Można wykorzystać do tej zabawy popularne wierszyki Brzechwy lub Tuwima, w których pełno jest takich słów, które doskonale nadają się na rytmiczne wypowiadanie szeptem. Podczas ćwiczeń oddechowych wskazane jest głębokie wdychanie powietrza nosem i powolne jego wypuszczanie przez usta.

Dla dziecka dobrze jest włączyć do tego dźwięki naśladujące, na przykład węża, takie jak: ssssss…. Można też spróbować wydmuchiwać powietrze etapami, wspomagając się: hu-hu-ha, wspominając wierszyk o groźnej zimie, która szczypie w uszy.

2. Sprawność ruchomych narządów mowy

Prawidłowe wymawianie wszystkich głosek zależne jest od sprawnego działania narządów mowy. Dlatego tak ważne są zabawy, których celem jest podniesienie sprawności ruchomych narządów mowy. Do ćwiczeń narządów mowy zaliczamy: ćwiczenia żuchwy, języka, warg oraz podniebienia miękkiego.

Przykładowe zabawy usprawniające narządy mowy to: szerokie otwieranie i zamykanie ust, ziewanie, cmokanie, dmuchanie, nadymanie policzków, parskanie wargami czy mlaskanie. Prosimy dziecko, aby spróbowało naśladować żucie. W tym celu można zaproponować dziecku, aby wyobraziło sobie, jak zjada jabłko, a jak przeżuwa gumę. Zwracamy uwagę na poruszanie żuchwą w różnych kierunkach.

Następnie proponujemy unoszenie języka w kierunku nosa, liczenie zębów, oblizywanie warg, chuchanie, chrząkanie, naśladowanie kaszlu, płukanie gardła. Ustawiamy przed dzieckiem lustro i prosimy, aby posłało swemu odbiciu całuski. Potem prosimy, aby naśladowało różne zwierzęta poprzez robienie dzióbka ptaszka, rybki, zmęczonego pieska, jadącego konia, itp.

Aby zabawa była efektywną i ciekawą nauką, musi sprawiać dziecku radość. Dziecko musi czuć, że robi postępy, że coś mu się udaje i że zostanie za to nagrodzone. Można zaproponować dziecku mały poczęstunek w postaci lizaka czy chrupek, jednak najważniejszy dla dalszych ćwiczeń logopedycznych jest sposób, w jaki dziecko ma zjeść ten poczęstunek. Lizanie lizaka czy zjadanie chrupek bez pomocy rąk to także doskonałe ćwiczenie!

Liczne zabawy słuchowe (zabawa w odgadywanie dźwięków wydawanych przez znajome przedmioty, np. brzęk kluczy czy kapanie wody z kranu) także przyczyniają się do rozwijania wrażliwości dziecka na rodzaj dźwięku, tempo, ton, rytm i melodię wymowy.

Do innych zabaw słuchowych możemy zaliczyć: wsłuchiwanie się w ciszę, naśladowanie usłyszanych dźwięków, np. szumu wiatru, poszukiwanie źródła dźwięku, np. ukrytego telefonu, rozpoznawanie tempa melodii i ilustrowanie go ruchem, etc.

Ćwiczenia artykulacyjne to ćwiczenia przede wszystkim w wypowiadaniu pojedynczych głosek i ćwiczenia w wypowiadaniu tekstów − w trzecim roku życia są to przede wszystkim krótkie wierszyki. Ćwiczenia artykulacyjne muszą mieć zawsze charakter ciekawej zabawy, której cel pokryje się z celami dydaktycznymi, a dziecko będzie miało w niej swój czynny udział.

Należy jednak pamiętać o tym, że nawyk prawidłowej wymowy nie wykształcimy w głoskach błędnie wymawianych, np. gdy dziecko nie wymawia głoski „r”, nie należy przeprowadzać z nim ćwiczeń z tą głoską, gdyż błędnie wymawiana nie przyczyni się do prawidłowej relacji między słuchem a narządem mowy.

Rodzicu , chcesz wiedzieć więcej zapraszam na konsultację.

Nikt nie rodzi się po raz drugi przedszkolakiem.
To, czego nie zrobimy dla dzieci,
dla wychowania przedszkolnego,
nie zrobimy już nigdy ...
Stymulowanie rozwoju dziecka
jest łatwiejsze od liczenia późniejszych wad...

dr Maria Kielar

Drodzy Rodzice!

Rozwój mowy jest jedną z ważniejszych umiejętności, jaką zdobywa dziecko. Trwa on przez wiele lat i przebiega w indywidualnym rytmie.

Dziecko, które idzie do pierwszej klasy powinno wymawiać wszystkie głoski prawidłowo, mieć bogate słownictwo dotyczące jego życia, otoczenia, umieć budować poprawne pod względem gramatycznym i logicznym zdania.

Prawidłowa wymowa ma duże znaczenie dla powodzenia w nauce czytania i pisania. Bez względu na przyczynę wystąpienia zaburzeń mowy (wad wymowy) należy podjąć jak najwcześniej działania terapeutyczne.

Serdecznie zapraszam do współpracy, ponieważ skuteczność i powodzenie terapii zależy w dużej mierze od Was Rodziców.

Neurologopeda
mgr Justyna Dawid

ZAKRES DZIAŁAŃ LOGOPEDY W ZESPOLE SZKÓŁ W MSTOWIE

Z zajęć logopedycznych korzystają głównie dzieci z klas wychowania przedszkolnego, uczniowie klas I-IV oraz uczniowie mający zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej. W wyniku przesiewowych badań logopedycznych oraz obserwacji logopedy i wychowawców, co roku, we wrześniu uczniowie kwalifikowani są do zajęć logopedycznych.

Opieką logopedyczną objęci są uczniowie z dyslalią: seplenieniem, rotacyzmem, lambdacyzm, gammacyzmem, kappacyzmem oraz mową bezdźwięczną, jąkaniem, niedosłuchem, środowiskowym ograniczeniem mowy. Poza logopedycznymi metodami wywołania i utrwalania głosek, w czasie zajęć wykorzystywane są ćwiczenia z Terapii Ręki, SI, terapii pedagogicznej i ćwiczenia relaksacyjne.

Dzieci, w zależności od potrzeby, uczestniczą w zajęciach indywidualnych i grupowych. W zajęciach terapii logopedycznej często uczestniczą rodzice uczniów.

W NASZEJ SZKOLE LOGOPEDA:

Przeprowadza przesiewowe badania logopedyczne na terenie placówki
Prowadzi terapię indywidualną i grupową w formie otwartych zajęć logopedycznych
Prowadzi kącik logopedyczny zawierający informacje nt. terapii logopedycznej i wad wymowy
Bierze udział w zebraniach z rodzicami klas „O”- I, w czasie których przeprowadza mini wykłady , informuje rodziców o różnych wadach wymowy u dzieci i ich wpływie na wyniki w nauce oraz o roli współpracy ze specjalistami
Prowadzi indywidualne konsultacje z wychowawcami, z rodzicami, udziela porad
Prowadzi zajęcia z całą klasą - tzw. „Gimnastyka buzi i języka”
Przygotowuje pomoce logopedyczne
Bierze udział w Ogólnopolskiej Akcji Dzień Bezpłatnych Diagnoz Logopedycznych

Logopeda radzi:

Niejednokrotnie bywa tak, iż rodzice skarżą się logopedzie mówiąc o trudnościach w motywowaniu dziecka do ćwiczeń logopedycznych.

Załączony plakat zawiera mnóstwo cennych wskazówek na ten temat.

pdf plakat_jak_motywowac_do_pracy_w_domu_(1).pdf

Polecam do wnikliwej lektury.

mgr Justyna Dawid

Zajęcia logopedyczne w grupie czy indywidualnie?

Zajęcia_logopedyczne.pdf

Drukuj stronę »